Definicja sieci strukturalnych

Chociaż często osoby spoza branży teleinformatycznej nie zdają sobie z tego sprawy, żaden nowoczesny biurowiec, kampus uniwersytecki, czy  centrum medyczne nie mogłyby funkcjonować bez okablowania strukturalnego. Czym ono jest? Najprościej mówiąc, to system okablowania telekomunikacyjnego o wielu zastosowaniach. Dzięki niemu możliwe jest tworzenie sieci komputerowych, telefonicznych i dołączanie do nich różnorakich urządzeń.

Budowa sieci strukturalnej

Sieć strukturalną buduje się z wielu komponentów, musi też ona spełniać określone normy. Zasadniczo na sieci teleinformatyczne zbudowane są z:

• okablowania pionowego, łączącego poszczególne piętra w budynku (w budynkach parterowych z oczywistych powodów nie jest ono potrzebne);
• okablowania poziomego, łączącego punkt rozdzielczy z okablowania pionowego z gniazdami abonenckimi;
• punktów rozdzielczych, będących centrum układu w topologii gwiazdy;
• gniazd abonenckich, do których podłącza się sprzęty (najczęściej parzyste typu RJ-45);
• połączeń systemowych, które wiążą okablowanie z systemem komputerowym;
• połączeń międzybudynkowych, tzw. okablowania kampusowego, jeśli sieć obejmuje kilka budynków.

Do budowy sieci strukturalnej wykorzystuje się różne rodzaje przewodów, w tym kable koncentryczne, skrętki, czy światłowody. Podstawową normą w Polsce, wg. której tworzy się sieci strukturalne, jest norma europejska. Istnieją jednak jeszcze dwie normy: amerykańska i międzynarodowa, których zapisy można wykorzystywać, o ile nie stoją w sprzeczności z normą europejską.

Rodzaje sieci strukturalnych

Sieci strukturalne, jak już było wspomniane na początku, mają wiele różnych zastosowań. Dzięki nim tworzy się nie tylko sieci komputerowe, telefoniczne, czy telekomunikacyjne, ale również sieci telewizji przemysłowej, systemów alarmowych, czy tzw. inteligentnych budynków. Okablowanie strukturalne można podzielić też ze względu na jego klasę, od A (realizacja usług telefonicznych z pasmem częstotliwości do 100 kHZ) do FA (okablowanie, którego parametry są określane do częstotliwości 1000 MHz). Dwie odrębne klasy (I i II) przewidziano dla centrów danych, popularnie nazywanych serwerowniami.